Sunday, February 17, 2008

غیبت

غم نان نمی گذارد که رسم به وب و لاکم

چه کنم عیالوارم که برایشان هلاکم

همه روز شب به کارم خبری ز وب ندارم

چه به روزگار کردم که در آمده دمارم

اگر هموطن بدانی به زبان بی زبانی

به دعای من نشینی تو زروی مهربانی

نه فقط ز خانه دورم که اسیر جبر و زورم

همه صبر و طاقتم من به مثل سنگ صبورم

تو بیا هموطن من همه جان و هم تن من

به یکی شدن بیاندیش و رهای وطن من

5 comments:

Anonymous said...

با همه ی اینها غیبت شما موجه نمیشود
دربالاترین و دنباله لینک دادم

Anonymous said...

دوست محترم
دوگنبد خبرخوانی آنلاین است که به کمک فیدبرنر و گوگل ریدر نوشته‌های تازهٴ وبلاگها و همچنین اخبار فارسی را جمع‌آوری و منتشر می کند. پیوند سایت / وبلاگ شما به سایت دوگنبد اضافه شده. لطف متقابل شما موجب سپاس و امتنان خواهد بود:
http://www.dogonbad.com

Anonymous said...

"این فکت" برادر شده اند هادی و مانی این است تبانی
داده ز ازل حضرت دادار نشانی این است تبانی

آخوند کلافه شده از طنز و کلامت ایام به کامت
خورسند شده ملتی از طنز پرانی این است تبانی

خواهم ز خدا خرم و خورسند بمانید بر قله نشانید
پیروزی اندیشه در این اوج گرانی این است تبانی!

Anonymous said...

mani khane aziz
mamnon az hozore hamishegiton
dishab barname hadi khorsandi ro didam,tone sedashon kheili shabihe shomast ;)


تو بیا هموطن من همه جان و هم تن من

به یکی شدن بیاندیش و رهای وطن من


mishe yani ?????????

Anonymous said...

غم و غصه ات نبینم عزیز دل برادر، جیگرت رو هم بخوره مهیار با آب لیمو که اینقدر خوشمزه ای تو آخه. تاثیر حلوا ارده ها بوده...؟