یک مطلب دیگر از بابا بزرگ هادی برای نوه

برای کسانیکه به سایت اصغرآقا دسترسی ندارند

آقانوه هنوز اسم ندارد. اينقدر کوچيک است که نميشود اسمي رويش گذاشت. پدر مادرش دنبال اسم ايراني ميگردند اما از غير ايراني هم پرهيز ندارند. هر اسمي ما پيشنهاد ميکنيم رد ميکنند!

من اسم «سعدي» را پيشنهاد کردم. از آقاي پزشکزاد - خالق دائي جان ناپلئون - شنيدم که يکي از نخست‌وزيران فرانسه هم اسم پسرش را سعدي گذاشته بوده. گفتم اسمش را بگذاريم «سعدي»، اما توي خانه «حافظ» صدايش کنيم. رد شد!

ديدم خوابيده آرام، بيکار، بي‌دغدغه. گفتم بخواب! بخواب که پنج سال بيشتر وقت خوابيدن نداري!
امروزه بچه از پنجسالگي زنده‌گيش ميشود مثل شريف‌امامي، يا دونالد رامسفلد! صبح بايد ساعت شش و هفت از خواب بيدار شود. بعد پدر يا مادر خوابالو او را ميندازد توي کودکستاني، جائي. عصري يک پدر يا مادر خسته از کار او را ميندازد توي ماشين برميگرداند به خانه. شامي و خوابي و صبح زابرائي ديگر ....

لالا، لالا، گل بي‌نوم ........... چيه اسمت؟ نميدونم!
مامانت دخت ايراني ............ بابات پور بريتاني
نه ايني‌ تو، نه آني تو ........... که فرزند جهاني تو
جهان کوچيک شده خيلي ..... کوچيکتر هم ميشه ديلي (يعني روزانه)
وات ايز يور نيم، نات ايمپورتنت ...... بايد آدم باشي. احسنت!

گمانم احسنتش را به خودم گفتم که قافيه را آوردم تهش را بستم.
شب به‌خير. خوب بخوابيد، آروم بخوابيد. مثل نوه.

اين مطلب از سايت اصغرآقاداتکام متعلق به هادي خرسندي چاپ شده است.