چند شعر

این گوشه ی دنیا وطن ار نیست چه زیبا ست
هر گوشه ی این گوی تو گوئی وطن ما ست

اندیشه مکن رانده و تنها و غریبی
هر جا که روی هموطنی ساکن انجا ست

. احساس غریبی مکن اینجا که رسید ی
خاک وطن این دوره به اندازه ی دنیاست

من زنده دلم مرز ندارد وطن من
ما را وطن انجاست که حوران فریباست
--------------

جنگل خاطرم را طی میکنم

انبوه خاطرات رنگارنگ تلخ و شیرینم میکند

بدنبال تو میگردم

می بینمت که هنوز

سبزترین سبز خاطرم هستی

-------------------

زلال روانم را الوده مکن

با گل بی وفائی

بگذار همچنان جاری باشد

پاک چون عشق
زلال چون چشمه