بگذار بمانم

مرا تنها رها مکن

بگذار این گوشه

این گوشه کوچک

از دریای دل تو

بمانم

جای کسی را تنگ نمیکنم

من که با خیال تو دلخوشم

من که انتظاری جز اینکه باشم ندارم

نباید بروم

میمانم اگر بگذاری

هراز گاهی در این گوشه

در این گوشه کوچک

به سراغم بیا


حالت خوب است؟

حالا که تو آمدی از همیشه بهترم

میتوانی هر چقدر دلت خواست این گوشه بمانی

این گوشه مال خود توست

دوباره میپرسم :اجازه دادی این گوشه بمانم؟

تعارف نکن

من اگربخواهی میروم

اگر به این گوشه نیاز داری میروم

من که با خیال تو شادم

چیزی از آن کم نمیشود

دلم میخواهد بمانم

دلم نمیخواهد هرگز قدم بیرون بگذارم

ولی اگر تو بخواهی

از میان ابرها میروم

من ترسی از ابرها ندارم

از پشت آ نها هم میتوانم خورشید را ببینم

گرمایش را حس کنم

اگر راه این گوشه کوچک دور است

برای تو سخت است بیائی

نیا

من خیال میکنم آ مدی

گفتم من با خیال تو هم راضیم

بگذار در خیالاتم شنا کنم

من غرق نمیشوم

دریای خیالات من سبز است

پر از شکوفه است

تو آنجائی

تنها نیستم نمیترسم

خیال تو بامن است

من را این گوشه کوچک نگهدار

رهایم نکن